آيه شماره 34 از سوره مبارکه فصلت
متن آیه:وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ

تفسیر:يكى از راههاى دعوت الى اللّه آن است كه تنش زدايى نماييم و بدى ديگران را با نيكى دفع كنيم. «و من احسن قولاً ممّن دعا الى اللّه... ادفع بالتى هى احسن»
فكر نكنيد مرور زمان مسايل را كهنه مى‏كند و همه چيز فراموش مى‏شود. (برخوردهاى مثبت و منفى هرگز يكسان نيست، و آثار آن در عمق روح افراد باقى مى‏ماند. «لا تستوى الحسنة و لا السيّئة»
يك نمونه‏ى عملى دعوت به سوى خدا (كه در آيه‏ى قبل آمده بود) دفع بدى‏هاى مردم با برخوردهاى خوب است. «ادفع بالتى هى احسن»
در برخورد با مخالفان، اخلاق نيك كافى نيست، تهاجم اخلاقى لازم است «ادفع بالتى هى احسن» (دفع بدى‏هاى دشمن با روش نيكو كافى نيست، بلكه به نيكوترين روش‏ها و برترين رفتارهاى اخلاقى نياز است).
از محبت خارها گل مى‏شود
از محبت سركه‏ها مُل مى‏شود
كيمياى واقعى، آن نيست كه مس را طلا كند، بلكه برخوردى است كه دشمنى را به محّبت تبديل نمايد. «ادفع بالتى هى احسن» (روز فتح مكّه شعار بعضى از مسلمانان «انتقام، انتقام» بود ولى پيامبر اكرم فرمود: امروز روز انتقام نيست بلكه روز رحمت و مرحمت است).
سعه‏ى صدر شرط توفيق در تبليغ است. «ادفع بالتى هى احسن -... كانّه ولىّ حميم»
توجّه به نتيجه‏ى كار، انگيزه‏ى انسان را بالا مى‏برد. (اگر بدانيم كه نتيجه‏ى برخورد خوب، تبديل دشمن به دوست است، انگيزه‏ى اين كار در ما زياد مى‏شود. «ادفع بالتى هى احسن -... كانّه ولىّ حميم»
در رفتارهاى شايسته، اگر دشمن دوست نشود لااقل حيا و شرمندگى در او به وجود مى‏آيد و او را به رفتار دوستانه وادار مى‏كند. «كانّه ولىّ حميم»

آيه شماره 19 از سوره مبارکه غافر
متن آیه:يَعْلَمُ خَائِنَةَ الْأَعْيُنِ وَمَا تُخْفِي الصُّدُورُ
ترجه:خداوند از خيانت چشم‏ها و آن چه دل‏ها مخفى مى‏كنند، آگاه است.
تفسیر:ايمان به اينكه خداوند باطن همه چيز را مى‏داند انسان را از ظلم باز مى‏دارد. «ما للظالمين من حميم... يعلم خائنة الاعين»
علم خداوند تنها به ظاهر نيست، او باطن را هم مى‏داند. «خائنة الاعين و ما تخفى الصّدور»

آيه شماره 49 از سوره مبارکه زمر
متن آیه:فَإِذَا مَسَّ الْإِنسَانَ ضُرٌّ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلْنَاهُ نِعْمَةً مِّنَّا قَالَ إِنَّمَا أُوتِيتُهُ عَلَى عِلْمٍ بَلْ هِيَ فِتْنَةٌ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ
ترجمه:پس چون سختى و ضررى به انسان رسد ما را مى‏خواند، سپس همين كه از جانب خود نعمتى به او عطا كنيم گويد:

«بر اساس علم و تدبيرم نعمت‏ها به من داده شده» (چنين نيست) بلكه آن نعمت وسيله‏ى آزمايش است، ولى بيشتر مردم نمى‏دانند.
تفسیر:انسان به قدرى عاجز است كه به مجرّد رسيدن خطر فرياد مى‏زند. «مَسّ الانسان ضُرّ دَعانا»
تلخى‏ها، نتيجه‏ى عملكرد انسان و مايه‏ى آزمايش است، ولى نعمت‏ها لطف الهى است. «مسّ الانسان ضُرّ... خوّلناه نعمة منا»
فشارها و حوادث انسان را به ناتوانى خود معترف و فطرت خداجويى را در انسان بيدار و شكوفا مى‏كنند. «فاذا مسّ الانسان ضُرّ دعانا»
نيايش خالصانه سبب جلب رحمت خداست. «دعانا... خوّلناه نعمة»
رفاه و آسودگى، بستر غفلت و غرور است. «خوّلناه نعمة... انّما اوتيته على علمٍ»
انسان، موجودى ناسپاس است. «خوّلناه نعمة... انّما اوتيته على علمٍ»
آنچه مورد انتقاد است ناديده گرفتن لطف خداست، نه آنكه علم و دانش در رشد و توسعه زندگى بى‏اثر است. «قال انّما اوتيته»
بيشتر مردم نمى‏دانند كه نعمت‏ها و تلخى‏ها وسيله آزمايش هستند تا سپاسگزار و ناسپاس از هم شناخته شوند. «بل هى فتنة ولكن اكثرهم لا يعلمون»

آيه شماره 61 از سوره مبارکه زمر
متن آیه:وَيُنَجِّي اللَّهُ الَّذِينَ اتَّقَوا بِمَفَازَتِهِمْ لَا يَمَسُّهُمُ السُّوءُ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ
ترجمه:و خداوند كسانى را كه تقوا پيشه كرده‏اند، همراه با كاميابى‏شان نجات مى‏دهد، در حالى كه هيچ بدى به آنان نرسد و ايشان اندوهگين نشوند.
تفسیر:تقوا وسيله نجات و رستگارى است. «و ينجّى اللّه الّذين اتّقوا بمفازتهم»
هيچ گونه بدى بيرونى به متّقين نزديك نمى‏شود. «لا يمسّهم السّوء»
متّقين هيچ گونه اندوه درونى ندارند. «و لا هم يحزنون»

مدیریت نه زورگویی

شوهرم با استناد به آية 34 سورة نساء (الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء)،

در مسائل خانه حرف اول و آخر را مي‌زند و هميشه از من مي‌خواهد كه در مشاجرات كوتاه بيايم و عذر بخواهم تا آرامش به زندگي بازگردد.

آيا برداشت او از اين آيه درست است؟
پاسخ: آية شريفه، «مديريت خانه» را به مرد مي‌دهد، «نه زورگويي» را.

لذا مرد حق ندارد با استناد به آية شريفه به زن و فرزندان ظلم نمايد.

شما هم سعي کنيد زمينه‌هاي مشاجره را از بين ببريد تا زندگي آرام و سالمي داشته باشيد.

آيه شماره 26 از سوره مبارکه نور

الْخَبِيثَاتُ لِلْخَبِيثِينَ وَالْخَبِيثُونَ لِلْخَبِيثَاتِ وَالطَّيِّبَاتُ لِلطَّيِّبِينَ وَالطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّبَاتِ أُوْلَئِكَ مُبَرَّؤُونَ مِمَّا يَقُولُونَ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ كَرِيمٌ

معنی زنان پليد سزاوار مردان پليدند ومردان پليد سزاوار زنان پليد، زنان پاك براى مردان پاكند و مردان پاك براى زنان پاك. آنان از آنچه درباره‏شان مى‏گويند منزّهند و براى آنان مغفرت و روزى نيكويى است.

تفسیرطبع افراد پليد چنين است كه به سراغ پليدى‏ها مى‏روند، برخلاف افراد پاك طينت كه به سراغ خوبى‏ها مى‏روند. «الخبيثيات للخبيثين... الطيّبات للطيّبين» بهره‏گيرى از نعمت‏ها و طيّبات، حقّ اهل ايمان است. «والطّيّبات للطّيبّين» سالم ماندن نسل‏هاى پاك، از توصيه‏هاى قرآن است. «والطيّبات للطّيبّين» حمايت از پاكدامن‏ها لازم است. «اولئك مبرؤن ممّا يقولون» معنويّات بر ماديّات مقدّم است. (در قرآن هر جا عبارت «رزق كريم» آمده، قبلش عبارت «لهم مغفرة» آمده است.)

شوخی دختر و پسر
(متلک گویی)

سؤال: مستدعی است نظر مبارک را در موارد ذیل عنایت فرمایید:
۱ آیا قدم‌ زدن‌ دختر و پسری که هیچ نسبت سببی و نسبی با هم ندارند جایز است؟ و چه‌ حکمی‌ دارد؟
۲) پارک‌ رفتن‌ و سینما رفتن‌ دختر و پسر با شرط‌ مذکور چه‌ حکمی‌ دارد؟ و تا حد امکان‌ این‌ رفتار است‌؟
۳) درس‌ خواندن‌ دختر و پسر با شرط‌ مذکور چه‌ حکمی‌ دارد؟
۴) بوسیدن‌ و دست‌ به‌ دست‌ هم‌ دادن‌ دختر و پسر با شرط‌ مذکور چگونه‌ است‌؟
۵) حرف‌ زدن‌  و اختلاط‌ دختر و پسر با شرط‌ مذکور تا چه‌ حدّی‌ مجاز است‌ و چه‌ حکمی‌ دارد؟
۶) شوخی‌ کردن‌ و متلک‌ گفتن‌ دختر و پسر با شرط‌ مذکور چه‌ حکمی‌ دارد؟
۷) اگر رابطه‌ و دوستی‌های‌ دختر و پسر برای‌ علم‌ و مقدّمه‌ای‌  ازدواج‌ باشد تا چه‌ حدّ مجاز است‌؟
۸) سلام‌ کردن‌ و لبخند زدن‌ دختر و پسر با شرط‌ مذکور چه‌ حکمی‌ دارد؟
۹) تنه‌ زدن‌ و کنار هم‌ نشستن‌ دختر و پسر با شرط‌ مذکور چه‌ حکمی‌ دارد؟
۱۰) در صورت‌ امکان‌ حدّ و مرز رابطه‌ و معاشرت‌ دختر و پسر با شرط‌ مذکور را توضیح‌ دهید.
آیت الله مظاهری: دوست‌ یابی‌ دختر و پسر که‌
در قرآن‌ با کلمه «اخدان» آمده‌ است‌ حرام‌ و گناه‌ آن‌ در قرآن،‌ بزرگ‌ است،‌ بنا
بر این‌ کلیه فروض‌ بالا حرام‌ است‌ و گناه‌ آن‌ بزرگ‌ است. [1]
تذکر: دوست گیری پنهانی از جنس مخالف( أخدان) در دو آیه قرآن در دو جا

(سوره مائده آیه 5 و سوره نساء آیه 25 )زنان و مردان را از داشتن روابط دوستانه با جنس مخالف برحذر
داشته است و آن را مورد مذمت قرار داده است ولی هر دو جا خطاب به مردان است که نه
با دختران دوست شوید و نه با دخترانی که دوست پسر دارند ازدواج کنید:
اول) در آیه 5 سوره مائده به مردان می گوید: با زنان پاکدامن مسلمان ازدواج کنید و خود نیز
پاکدامن باشید نه زناکار و نه آنکه زنان را در پنهانی دوست خود بگیرید
دوم) در آیه 25 سوره نساء نیز به مردان می گوید: با دخترانی که روابط دوستی مخفیانه ای با دیگران داشته اند ازدواج نکنید.
الْيَوْمَ أُحِلَّ لَكُمُ الطَّيِّبَاتُ
وَطَعَامُ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ حِلٌّ لَّكُمْ وَطَعَامُكُمْ حِلُّ
لَّهُمْ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ وَالْمُحْصَنَاتُ مِنَ الَّذِينَ
أُوتُواْ الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ إِذَا آتَيْتُمُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ
مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ وَلاَ مُتَّخِذِي أَخْدَانٍ وَمَن يَكْفُرْ
بِالإِيمَانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِي الآخِرَةِ مِنَ الْخَاسِرِينَ [2]
؛ امروز چيزهای پاکيزه بر شما حلال شده است طعام اهل کتاب بر شما حلال است و طعام
شما نيز بر آنها حلال است و نيز زنان پارسای مؤمنه و زنان پارسای اهل کتاب، هر گاه
مهرشان را بپردازيد، به طور زناشويی نه زناکاری و دوست گيری پنهانی از جنس مخالف،
بر شما حلالند و هر کس که به اسلام کافر شود عملش ناچيز شود و در آخرت از زيانکاران خواهد بود.
وَمَن لَّمْ يَسْتَطِعْ مِنكُمْ طَوْلاً أَن يَنكِحَ الْمُحْصَنَاتِ
الْمُؤْمِنَاتِ فَمِن مِّا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُم مِّن فَتَيَاتِكُمُ
الْمُؤْمِنَاتِ وَاللّهُ أَعْلَمُ بِإِيمَانِكُمْ بَعْضُكُم مِّن بَعْضٍ
فَانكِحُوهُنَّ بِإِذْنِ أَهْلِهِنَّ وَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ
مُحْصَنَاتٍ غَيْرَ مُسَافِحَاتٍ وَلاَ مُتَّخِذَاتِ أَخْدَانٍ فَإِذَا أُحْصِنَّ
فَإِنْ أَتَيْنَ بِفَاحِشَةٍ فَعَلَيْهِنَّ نِصْفُ مَا عَلَى الْمُحْصَنَاتِ مِنَ
الْعَذَابِ ذَلِكَ لِمَنْ خَشِيَ الْعَنَتَ مِنْكُمْ وَأَن تَصْبِرُواْ خَيْرٌ
لَّكُمْ وَاللّهُ غَفُورٌ رَّحِيمٌ  ؛و آن كس از شما كه توان مالى ندارد تا با
زن‏هاى آزاد مؤمن ازدواج نمايد پس، از بردگان ملكى از دختران جوان با ايمانتان به
زنى بگيرد. و خداوند به ايمان شما داناتر است، همه از يكديگريد (همه به وسيله پيوند
ايمانى اعضاء يك پيكريد) پس با آنها به اذن صاحبانشان ازدواج نماييد، و مهرهايشان
را به طور پسنديده به آنان بپردازيد، در حالى كه آنان پاكدامن باشند نه اهل زنا و
نه دوست‏گيران پنهانى از جنس مخالف. پس هر گاه اين زنان (كنيزان) ازدواج نمودند،
اگر كار زشت (زنا) انجام دادند بر آنها نصف آن كيفرى است كه بر زنان آزاد است. اين
(تجويز ازدواج با برده) براى كسى از شما است كه از مشقت (عزوبت) و ضرر (زنا) بترسد،
و صبر كردن براى شما بهتر است، و خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است. .

آيه شماره 98 از سوره مبارکه نحل
فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ
بِاللّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ
پس هرگاه خواستى قرآن بخوانى، از (شر) شيطان
رانده شده به خداوند پناه ببر.
از خطر نفوذ شيطان
در بهترين افراد و مقدّس‏ترين كار غافل نباشيد. (تلاوت قرآن از شخصى مثل پيامبر
اكرم هم نياز به استعاذه دارد)
پناه بردن شما همراه پناه دادن اوست. (پس پناه
ببريد، «فاستعذ» تا او شما را پناه دهد و اگر او پناه ندهد، پناهندگى ما بيهوده
است.)
جز پناهندگى به او راه ديگرى نيست. «فاستعذ باللَّه»

سوره نساء

به زودى كسانى را كه به آيات ما كفر ورزيده‏اند در آتشى [سوزان] درآوريم كه هر چه پوستشان بريان گردد پوستهاى ديگرى بر جايش نهيم تا عذاب را بچشند آرى خداوند تواناى حكيم است (56)		إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ بِآيَاتِنَا سَوْفَ نُصْلِيهِمْ نَارًا كُلَّمَا نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ بَدَّلْنَاهُمْ جُلُودًا غَيْرَهَا لِيَذُوقُواْ الْعَذَابَ إِنَّ اللّهَ كَانَ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿56﴾
و به زودى كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند در باغهايى كه از زير [درختان] آن نهرها روان است درآوريم براى هميشه در آن جاودانند و در آنجا همسرانى پاكيزه دارند و آنان را در سايه‏اى پايدار درآوريم (57)		وَالَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا لَّهُمْ فِيهَا أَزْوَاجٌ مُّطَهَّرَةٌ وَنُدْخِلُهُمْ ظِلاًّ ظَلِيلاً ﴿57﴾

سوره نساء

إِن تَجْتَنِبُواْ كَبَآئِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُكَفِّرْ عَنكُمْ سَيِّئَاتِكُمْ وَنُدْخِلْكُم مُّدْخَلاً كَرِيمًا ﴿31﴾

اگر از گناهان بزرگى كه از آن[ها] نهى شده‏ايد دورى گزينيد از گناهان (كوچكتان) در مي گذريم و شما را در جايگاهى ارجمند درمى‏آوريم (31)